&     &     &     &

 

Cornelis deelde een gedicht van Anne Broeksma met ons. Het komt uit een podcastaflevering:

gedicht: https://www.nporadio4.nl/podcasts/scheppingsdrift/101453/5-laatste-avondmaal-s04

De maaltijd tussen pizzadozen en maaltijdbezorgers - ook een spirituele ervaring? Of een anticlimax?

 

Het lichtste avondmaal

maaltijden vliegen door de straten
verpakt in dozen en folies
diep in de donkerte van een tas
flitsen ze achter ruggen door de winterstad
zonder dat kou ze aan kan raken

met mijn virtuele goud
heb ik zo’n voertuig in beweging gebracht
en wordt mijn huisnummer niet overgeslagen
een verregende engel in een pak
dat kraakt als hij beweegt
verlost mij van de honger en hij spreekt:

neem deze pizza die voor u gezonden wordt 
en ik zal krijgen slechts een splinter van uw goud 
want mijn baas is onzichtbaar
en praat over flex en voorbehoud 

ik dacht aan de veertig stappen 
die mijn maaltijd had doorlopen
van zaadje in de koude grond
naar echte handen, dan wachten
in kratten en via een hoop logistiek 
naar fabrieken, keukens, magazijnen
briefjes, betonverdriet, wachten
regen, marketinggeheimen

en ik telde de stappen die ik zelf moest nemen
van klikken met een muis tot opendoen op sloffen
aantal calorieën verbrand: maximaal zeven 

ik vermenigvuldigde de veertig stappen van mijn maaltijd
met die van de maaltijden van mijn vrienden
die elk in hun eigen huis op knoppen hadden gedrukt
omdat ze het verdienden

keek nogmaals naar de man op mijn stoep
die de last van een vierkante tas
moedig van de grond optilde
en naar zijn rug bewoog
bijna alsof hij Atlas was

dit is het dus:
het brood dat we breken 
het bloed dat we drinken
hij wenste me smakelijk eten

 

Anne Broeksma

     &     &     &     &

Een Duits gedicht gaat al lang met Alke mee. 

Van Hilde Domin:                   NL

Nicht müde werden                 Niet moe worden/niet verslappen                
sondern dem Wunder             maar naar het wonder
leise                                          zachtjes
wie einem Vogel                      als naar een vogel
die Hand hinhalten.                de hand uitstrekken.

 

Labyrint lopen - doe het gewoon

Ons leven is vaak druk en vol met alle dingen die nog ‘moeten’. Stilzitten of mediteren is dan niet altijd makkelijk. Het labyrint is een oeroude vorm waarin een patroon gelopen wordt, dat je helpt om tot rust te komen. Een labyrint dat is omgeven door de groene natuur heeft deze werking nog veel sterker. En dat kan gewoon in de binnenstad van Amersfoort!

'Kus de aarde met je voeten.

Geef de aarde je liefde en geluk.

De aarde zal veilig zijn

als wij ons veilig voelen in onszelf.' Thich Nhat Han

Maak kennis met de Fransenhildehof. Dan kan ook zomaar.
Vanaf 1 juli 2024 is de tuin open voor bezoek op donderdag tot en met zondag, van 13.00 tot 17.00 uur. Van maart t/m november is de tuin elke eerste zaterdag van de maand open van 12.00- 16.00 u. Er is die zaterdag iemand van de tuingroep aanwezig.